God van leven, van licht,
als wij de namen noemen
van onze dierbare gestorvenen,
horen wij hun stem en zien wij het voor ogen:
zijn vertrouwde blik, haar karakteristieke gebaar,
hun kleine dagelijkse rituelen,
we bewaren ze als kostbare schat.
Als we hun namen noemen,
staan we erbij stil wie we voor elkaar mochten zijn,
wat we deelden aan vreugde en ook aan gemis.
Hoe we elkaar tot steun waren en wat is blijven liggen,
wat we liever anders hadden gezien of gedaan.
God, wij bidden om vrede met wat is en is geweest,
om vindingrijkheid als die vrede iets van ons vraagt.
Als we de namen noemen
van onze dierbare gestorvenen
beseffen we hoe kostbaar het is:
de dagen van ons leven die we delen onder de zon èn in de schaduw.
Voor wie de rauw van verdriet voelt als een open wond,
bidden wij om zachtheid en om geduld,
om liefdevolle zorg van anderen om hun gemis heen.
Mensen van de dag zijn we,
kostbaar en kwetsbaar zo gaan we
samen met anderen aan de hand onze weg.
Wij bidden om uw zegen,
dat we elkaar behoeden en helpen leven met wat is.
Sterk in ons het vertrouwen,
voed onze veerkracht, dat wij de liefde voor het leven bewaren.
Neem ons bij de hand, keer ons ten goede, keer ons ten leven.
Amen.
(door ds. Marleen Kool)
Beeld: Xander de Rooij
