Doorgaan naar hoofdinhoud
Vindplaats van geloof, hoop en liefde
subline-curl
Abonneer gratis op Petrus Magazine

Bidden om vrede

Wat kan de kerk betekenen tegen al het oorlogsgeweld in Oekraïne? Ds. Wilfrieda Stam van de Lambertikerk in Zelhem nam het initiatief om elke vrijdag mee te doen met Coventrygebed voor vrede en verzoening.

Deze overdenking komt uit de laatste aflevering van 'Petrus in het land' (5 maart, KRO-NCRV). De hele aflevering terugkijken? Ga dan naar NPO Start. 

In deze bange tijd van oorlog in Europa moet ik steeds denken aan een zin van rabbijn Soetendorp. Die zei ooit: "Alleen als wij allen toegang geven tot het centrum van de menselijke waardigheid, alleen dan lijken wij op het beeld van God." Een prachtige zin, dat we allen toegang geven tot het centrum van de waardigheid. Dat gaat wel twee kanten op. Iedereen wil in het centrum mogen leven, maar het betekent ook dat je de ander toelaat om in het centrum te mogen leven. Alleen zo lijk je sprekend evenbeeld van God.

Als we elkaar die plek gunnen in het centrum van de menselijke waardigheid, dan betekent het dat niemand de baas is over de ander. Dat niemand lijdt aan grootheidswaanzin. Voor iedereen een plek onder de zon. Alleen zo zijn wij samen als mensen evenbeeld van God.

In het bijbelboek Genesis wordt verteld dat in het begin God hemel en aarde schiep in zes dagen. De zevende dag was een rustdag; dag van ruimte voor de mens om te leven, om samen te leven en te vieren. Die ruimte gunnen wij ook een ander. Laat niemand geoordeeld worden voor de wijze van leven, van liefhebben, van geloven. In het centrum van de waardigheid staan wij allemaal.

Alleen als wij allemaal toegelaten worden tot het centrum van de menselijke waardigheid, dan lijken wij daarmee op God. Dat is niet vrijblijvend; want wanneer iemand een ander uit dat centrum duwt, wie een ander zijn plaats ontzegt, die slaat het evenbeeld van God stuk. Dat is de mens in zijn allerengste eentje, die in niets meer lijkt op hoe de mensheid was bedoeld. 

De Bijbel heeft de waardigheid van mensen hoog, en spreekt van vergeving. Het Coventrygebed eindigt ook: laten wij elkaar vergeven zoals onze goede God ons vergeeft. Alle wraak is in Gods hand. Maar diegene die de ander kleineert, die dreigt met nucleaire wapens, is vergeten evenbeeld te zijn, en heeft zichzelf tot een heel klein rotgodje gemaakt. Wij geloven in de kerk echter dat het goede het kwade zal overwinnen.

Moge onze goede God ons en onze wereld behoeden, en al onze wegen naar vrede zegenen.'

Beluister ook het lied waarmee deze aflevering afgesloten werd:

Stap voor stap toeleven naar Pasen?

Ontvang de online veertigdagentijdkalender elke ochtend in je mailbox

Was deze informatie zinvol?
We hebben uw feedback ontvangen, dankuwel!

Om deze pagina verder te verbeteren zijn wij benieuwd waarom u deze pagina wel of niet zinvol vond. U kunt ons helpen door de onderstaande vragen in te vullen.

Mogen we je contactgegevens voor eventuele verdere vragen? (niet verplicht)