Ibrahim (12) uit Syrië
“Bijna mijn hele leven is het al oorlog in Syrië. Er zijn erge dingen gebeurd. Mijn broer is gestorven en onze familie is uit elkaar gerukt. Ik woon met mijn vader en andere familieleden in Griekenland, mijn moeder en broertje zijn nog in Syrië. Het was heel naar om te vluchten. Smokkelaars probeerden ons in Turkije te brengen, maar we werden bij de grens opgepakt en drie maanden gevangengezet. Na onze vrijlating vertrokken we met een boot naar Lesbos. Een vreselijke tocht. Ook in het vluchtelingenkamp was het gevaarlijk. Groepen vochten er met messen en stenen. Gelukkig konden we na een tijdje in een appartementje gaan wonen. Door het coronavirus mogen vluchtelingen hier niet naar de gewone school. Ik ben blij dat ik in een speciale klas voor vluchtelingenkinderen lessen wiskunde, Grieks en Engels kan volgen. Mijn droom? In een vrij land wonen en naar school gaan, voetballen en fietsen. En … mijn moeder weer knuffelen!”
>> Meer over Ibrahim op kerkinactie.nl/ibrahim
Ilana (18) uit Afghanistan
“Mijn hart huilt om Afghanistan. De oorlog veranderde mijn prachtige land in een plek waar je nooit zonder angst slaapt. Vier jaar geleden voelden mijn ouders zich gedwongen om te vluchten. Na een reis vol gevaren kwamen we hoopvol aan op Lesbos. De werkelijkheid in het vluchtelingenkamp was anders dan we hadden gehoopt. De enorme hitte en bittere kou zijn verschrikkelijk. Soms is er geen eten, geen water en geen plek om te slapen. Alle onzekerheden maken me gek. Mijn broers zijn ziek, maar we mogen niet naar het vasteland voor behandeling. Ons asielverzoek is al drie keer afgewezen. Ondanks alles blijf ik hopen op betere tijden. Ik ga hier naar school en volg lessen wiskunde, Engels en Grieks. Later wil ik graag mensen helpen en dokter of lerares worden. Veel geld hoef ik niet, als ik maar bij mijn familie kan zijn. Ik wens dat er ooit overal vrede is. Dat ik niet alleen als vluchteling word gezien, maar gewoon als mens.”
>> Meer over Ilana op kerkinactie.nl/ilana
Asif (16) uit Afghanistan
“Ik ben heel bang geweest: alleen op de vlucht, zonder ouders. Ik groeide op in Iran, maar werd van school gestuurd omdat ik als Afghaan geen geldige papieren had. Ik wilde naar Europa om een toekomst op te bouwen. Urenlang heb ik in benauwde busjes gezeten, nachten in het pikkedonker door de bergen gelopen en dagen geschuild in vervallen huizen om uit handen van de politie te blijven. Uiteindelijk werden we met vijftig mensen in een klein busje naar de kust gebracht en de zee opgestuurd in een gammel bootje. Dat raakte midden in de nacht lek. De boot liep vol, onze spullen moesten overboord. Gelukkig vond de Griekse kustwacht ons. In kamp Moria werden mijn papieren ingenomen, daarna werd ik op straat gezet. Na drie maanden overleven werd ik ondergebracht in een huis voor minderjarige vluchtelingen bij Athene. Hier ben ik veilig en kan ik naar school. Misschien krijg ik zelfs de kans om in Amerika te studeren. Ik zet alles op alles om dat te bereiken.”
>> Meer over Asif op kerkinactie.nl/asif
Dunia (11) uit Gaza
“Wij zijn gevlucht nadat er een bom op ons huis was gevallen. Het huis stortte in, mijn opa en oma zijn daarbij omgekomen. We zijn halsoverkop via Egypte naar Turkije gereisd, maar daar werd mijn vader opgepakt. Ik weet niet eens waarom. Mijn moeder besloot met mij en mijn zes broers en zussen verder te vluchten. In een rubberbootje staken we over naar Griekenland, waar we in een vluchtelingenkamp terechtkwamen. Het was daar niet fijn. Mijn moeder was vaak bang omdat mijn vader niet bij ons woonde. Mijn oudere broer Reyad zorgde goed voor ons, hij liep bijvoorbeeld altijd met mij mee naar school. Gelukkig werd mijn vader na een jaar vrijgelaten en kon hij ook naar Griekenland komen. We wonen nu in een appartementje in Athene, dat is veel prettiger dan in het kamp. De kerk helpt ons met voedselpakketten en ik kan hier ook naar school. Ik hoop dat ik later dokter kan worden en veel mensenlevens kan redden.”
>> Meer over Dunia op kerkinactie.nl/dunia
Geef voor gestrande vluchtelingen in Griekenland
Kijktips
- In de vierdelige EO-documentaireserie 'Viva L’Umanità!’ zoekt schrijfster Rosita Steenbeek vluchtelingen en migranten in Europa op. Ze hoort over pushbacks en uitbuiting en ziet de vertwijfeling in de ogen van mensen die eindeloos wachten. Ze spreekt ook journalisten, medewerkers van ngo’s en politici die vastbesloten in actie komen. >> zondag 25 december, 1 januari, 15 januari en 22 januari, NPO2, 22.50 uur
- Petrus in het land was in Griekenland op bezoek bij Synyparxis en Apostoli, twee diaconale organisaties van de Grieks-Orthodoxe Kerk. Kerk in Actie ondersteunt hun belangrijke werk voor (minderjarige) vluchtelingen in Athene. Kijk deze aflevering terug
Lees meer over het werk van Kerk in Actie in Griekenland:
