Waar zouden we zijn zonder licht? Stel je voor dat de hele wereld donker was, dat je geen hand voor ogen kon zien. Dat er geen licht op straat was, dat het donker was in de huizen… Wat zou dat dreigend en angstig zijn!
Zonder licht is er geen leven. Letterlijk niet, maar geestelijk ook niet. Het eerste woord dat God volgens de Bijbel zegt, is het woord ‘licht’. “Laat er licht zijn!” Hij zegt dat in de oerchaos, in het donker: er is nog geen leven. Alsof Hij een donkere ruimte betreedt. Het eerste wat Hij doet, is licht maken: als bron van leven, van orde, van schepping, van een nieuw begin.
Waar God komt, daar straalt licht. Licht om in te leven. We zien het in de kerstnacht: de herders in de velden worden opeens omgeven door een stralend licht. We zien het op paasmorgen: stralende hemelse figuren rollen de steen weg en vertellen dat Jezus leeft.
Als teken van dat licht, brandt in de kerk de paaskaars. We mogen naar de kerk komen met al ons verdriet, cynisme, al onze vragen en al onze vreugde. Om daar niet in het donker over te praten, maar in het licht van God.
Jezus zei over zichzelf: ‘Ik ben het licht van de wereld.’ Dat lijkt nogal een uitspraak, alsof hij een schijnwerper op zichzelf zet! Maar dat bedoelt Hij niet: Hij is juist een lichtbron voor anderen. Zijn doel is dat niemand in het donker ten onder gaat, maar dat iedereen mag leven in het licht van God. Het licht van Gods liefde en ontferming.
Jezus zei nóg iets, namelijk: ‘Jullie zijn het licht van de wereld’. Het licht van God is er dus niet om voor jezelf te houden, maar om door te geven, te delen. Hoe kunnen we dat doen? Door zelf dicht bij de lichtbron te blijven en de liefde van God door te geven. Dat kan heel concreet: door een kaarsje aan te steken voor de mensen die je lief zijn. Door kleine gebaren van liefde, ook al is het op afstand: naar elkaar zwaaien, een kaartje sturen, even bellen. Die kleine lichtjes in het donker kunnen een enorm effect hebben.
Soms ontbreekt het ons aan moed en vertrouwen. Zijn we te moe, te bang, te vol van onze eigen sores om ook nog eens iets voor een ander te doen. Wat een zegen als er dan iemand is die een licht aan jou doorgeeft!
---
Deze meditatie sprak ds. René de Reuver uit tijdens de uitzending van Met hart en ziel (KRO-NCRV) van 25 april 2020. Bekijk de uitzending hier:
Foto: Marloes Kamer (KRO-NCRV)
