Psalm 122 is een van de pelgrimspsalmen – liederen van ‘onderweg zijn’ naar de plek waar je God hoopt te ontmoeten. Dat is een weg die we steeds opnieuw moeten en kunnen gaan, letterlijk en figuurlijk. Het huis van God, waar vinden we dat? In de psalmen loopt die weg altijd omhoog. Als de weg omhoog loopt, dan vertraagt als vanzelf je stap. Je wordt je bewust van elke stap die je zet, je ademhaling, je balans. En af en toe kijk je omhoog naar je bestemming.
In de psalm wordt de pelgrim uitgenodigd biddend te gaan. Elke stap een gebed, om ‘sjaloom’ voor wie je lief zijn en voor de wereld - een vrede die zoveel meer is dan afwezigheid van geweld -, in het bijzonder voor de stad Jeruzalem waar al zo veel voetstappen van Godzoekers liggen.
Tip
Ga eens te voet naar de kerk of een andere plek waar je iets van God hoopt te vinden, en sta stap voor stap stil bij wat je hoopt of verwacht.
Video: Bakens in het landschap
Als je de weg letterlijk óf figuurlijk kwijt bent, zijn kerktorens als een baken in het landschap, vertelt ds. Rebecca Onderstal.
