Doorgaan naar hoofdinhoud
Vindplaats van geloof, hoop en liefde
subline-curl
Abonneer gratis op Petrus Magazine

Gezien worden

‘Heer die mij ziet zoals ik ben’, de blik van een liefdevolle God, staat voor ds. Gerard Knol uit Bierum symbool voor de kerk als toevluchtsoord. Bijvoorbeeld voor mensen in het aardbevingsgebied in Groningen.

Deze overdenking komt uit de laatste aflevering van 'Petrus in het land' (19 februari, KRO-NCRV). De hele aflevering terugkijken? Ga dan naar NPO Start. 

‘De kerk is eeuwenlang een toevluchtsoord geweest voor mensen. Bijvoorbeeld in tijden van overstroming. Dat is ook de reden dat een kerk in Groningen op een terp, of zoals we het hier noemen, op een wierde zijn gebouwd. Kan de kerk ook vandaag de dag nog een toevlucht zijn voor mensen? Zoals hier in het aardbevingsgebied in Groningen. Is de kerk een plaats waar je gezien wordt, en gehoord? 

In de Sebastiaankerk, een kerk uit het begin van de 13e eeuw, is in het koor een afbeelding van Christus op Zijn hemelse troon te zien. De oude plek waar in Rome, in de basiliek, de keizer zat en rechtsprak. Christus heeft in Zijn linkerhand de Bijbel en daar spreekt Hij uit: het Woord van God. Christus is zelf het vleesgeworden woord van God is. En met Zijn rechterhand maakt Hij een zegenend gebaar. 

Misschien vertelt Christus ons wel de gelijkenis van de wijngaard. De heer, die op reis is, heeft de wijngaard toevertrouwd aan de arbeiders. Zij plegen een coupe, doden zijn zoon en worden meester van de wijngaard. Christus kijkt ons aan vanuit de hemel, vanwaar Hij komen zal om te oordelen de levenden en de doden. En Hij stelt ons de vraag: wat doe jij met de aarde? Wat doe jij met het stukje grond dat jou is toevertrouwd?

Christus is het gezicht van God. Tegelijkertijd is Hij ook de lijdende mens. Dat kun je heel goed zien aan de aureool rond Zijn hoofd, de uitstraling van Zijn goddelijkheid. Maar in die aureool is ook het kruis, het lijden van Hem als mens getekend. Hij is de blik van God. Heer die mij ziet zoals ik ben, dieper dan ik mijzelf ooit ken, kent gij mij. De blik van een liefdevolle God die onder ons heeft geleefd, die ons lot heeft gedragen.

Hier is een plek waar je wordt gezien en gehoord. Het is ook een plek waar je wordt bevraagd. Adam, Eva, waar ben je? Waar sta je? Wat doe je met de grond die je is toevertrouwd? Trek je hem leeg, of gebruik je hem voor het welzijn van de mensen, onder Gods hemel in aardbevingsgebied, hier in Groningen?’

Beluister ook het lied uit deze aflevering van Petrus in het land:

Stap voor stap toeleven naar Pasen?

Ontvang de online veertigdagentijdkalender elke ochtend in je mailbox

Was deze informatie zinvol?
We hebben je feedback ontvangen, dankuwel!

Om deze pagina verder te verbeteren zijn wij benieuwd waarom u deze pagina wel of niet zinvol vond. U kunt ons helpen door de onderstaande vragen in te vullen.

Mogen we je contactgegevens voor eventuele verdere vragen? (niet verplicht)