In Zambia is het op dit moment verplicht om afstand te bewaren en op straat mondkapjes te dragen. Scholen en universiteiten zijn nog dicht. Kerkdiensten mogen weer, maar met beperkingen. Zo mogen er geen handen geschud worden na afloop van de dienst.
Half maart werd het coronavirus hier voor het eerst vastgesteld, bij mensen die terugkwamen van familiebezoek in Europa en van een bruiloft in het Midden-Oosten. Veel mensen noemden het virus daarom een ziekte van witte mensen. Inmiddels zijn ook Zambianen besmet zonder dat een lijntje met buitenlanders gelegd kan worden. De afgelopen drie dragen zijn 28 nieuwe gevallen gemeld waaronder een baby’tje van 3 maanden. In totaal zijn 137 besmettingen vastgesteld. 3 mensen zijn overleden en 78 mensen zijn weer beter. Onder collega’s en studenten is niemand ziek (geweest). Het virus is in Zambia gelukkig (nog) niet massaal uitgebroken.
Opeenstapeling
Toch is de impact groot; de beperkingen komen namelijk bovenop armoede, mislukte oogsten (door droogte in zuidwest-Zambia en door overstromingen in noordoost-Zambia) en geld dat minder waard wordt. Tel daarbij op dat de prijzen in de winkels stijgen, en je snapt dat honger een steeds groter probleem is. Iemand verzuchtte dan ook: ‘Wat is erger, sterven aan corona of sterven van de honger?’ Het doet me denken aan wat een collega zei toen we moesten besluiten of de universiteit tijdelijk dicht zou gaan: ‘Je wilt niet dicht en je wilt niet met veel mensen bij elkaar, het is kiezen tussen twee kwaden.’ Wat ik moeilijk vind is dat er al veel narigheid is. De gevolgen van corona komen daar nu nog bij. Ik vrees dat de kloof tussen arm en rijk in Zambia zal toenemen. Anders dan Nederland hebben landen als Zambia namelijk geen miljoenen om in de economie te pompen.
Online onderwijs
Op 11 mei begint de universiteit met online onderwijs. Onze leidinggevende zei: ‘We kunnen niks doen of we kunnen iets doen. We hebben gekozen voor het laatste.' Daar zijn we blij mee. Ook voor onszelf. Want wij kunnen vanuit Nederland meedoen. Hoe het precies zal gaan is onduidelijk. Interactieve zoom-meetings zouden super zijn. Maar dat is niet realistisch. Want dat kost veel internet. En geld om mobiel internet te kopen is er bijna niet. Stroom is een ander probleem. In Lusaka is nu 12 uur per dag geen elektriciteit. Op het platteland is soms helemaal geen elektriciteit. En dat is wel waar een deel van de studenten nu zit omdat hun ouders daar wonen. Vanmorgen kreeg ik een berichtje van een student: 'Ik moet voor goed netwerk 20 km reizen, in mijn dorp is geen stroom...' Met de meeste studenten kunnen we één doelstelling waarschijnlijk wél halen: samen weer aan de slag met iets van theologisch onderwijs met het oog op het dienen van God en mensen. De eerste WhatsApp-groepen zijn aangemaakt. En de eerste opzet voor onze lessen Hebreeuws en Pastoraat is klaar.
Danken en bidden jullie mee?
Voor mensen in veel landen betekenen de verplichte lockdowns geen werk, geen inkomen, geen eten. Kerken in landen over de hele wereld zetten zich in om te voorkomen dat mensen van de honger sterven. Helpt u mee om deze stille coronaramp te voorkomen?
