Met mijn twee zoons van 13 ben ik naar Elburg afgereisd. Wat een prachtig stadje! Op loopafstand van het pittoreske centrum ligt een grote loods met drie enorme zalen vol zandsculpturen. Er hebben 35 mensen uit verschillende landen, veel uit Rusland, aan gewerkt. 25.000 uren is er ontworpen, geschaafd, gezwoegd.
De grote verhalen uit het Oude Testament
Een groot deel van de expositie bestaat uit sculpturen over bijbelverhalen, beginnend vanaf Adam en Eva, de grote verhalen verbeeldend. Soms klein en gedetailleerd, soms met enorm indrukwekkende bouwwerken, zoals het Egypte van Jozef, de toren van Babel, en de ark van Noach met een hele rij dieren marcherend naar de ark. Er staan bordjes bij om te herkennen wat je ziet. Wij maakten er een spelletje van, wie kon raden wat er te zien was.
Interpretatie van het verleden
Maar er was meer. De opkomst van het christendom, de Reformatie, de predikers, de scheuring. Knap verbeeld, soms heel symbolisch, soms vrij concreet, zoals de moord op Bonifatius. Ook werd verbeeld hoe Nederland eruitzag vóór het christendom, en een gezin uit Staphorst in de 17e eeuw in klederdracht gekleed ging. Daarnaast zijn allerlei andere godsdiensten en bevolkingsgroepen uitgebeeld, en een groep vluchtelingen, ergens gestrand. Het is voelbaar dat er veel verschillende kunstenaars aan hebben gewerkt, ieder met een eigen interpretatie van het verleden.
Liefde voor de verhalen
Of er een algemene boodschap was of een overkoepelende moraal kon ik niet goed thuisbrengen. De meeste sculpturen waren fraaie verbeeldingen van verhalen of historische feiten. In de prachtige details van gezichten en handen was vaak de liefde voor de Bijbel of voor de mens in het algemeen voelbaar. Hier en daar zag je een vrome tekst of afbeelding, maar soms ook een kritisch geluid over christelijke bekering.
Het was interessant, adembenemend mooi, en we waren anderhalf uur zoet. Kijk hier voor meer informatie over Zandverhalen.
Beeld: Rebecca Schoon
