Op West-Timor, Indonesië, leven de weduwen en wezen van wat de zee hen schenkt. Bij laagwater verzamelen ze kleine vissen, krabben en zeewier op het strand. Ook weduwen Ruth en Naomi leven van wat het land hen schenkt, want Ruth raapt achtergebleven aren op het veld. Landeigenaren in het oude Israël zijn verplicht dat toe te staan. Zo zorgen mensen in traditionele samenlevingen voor wie arm is. Armen leven van de rijkdom die overblijft. Maar in onze huidige samenleving worden vissersrechten voor veel geld verkocht en schrapen multinationals de zeebodems leeg. Elk stukje grond wordt efficiënt benut voor winstmaximalisatie.
Waar is het besef van het oude Israël gebleven, dat alle land uiteindelijk aan God toebehoort, dat wij het enkel te leen hebben? Wat is er nog ‘van niemand’ en dus van iedereen?
Kijktip
Bekijk de aflevering ‘Coastal Seas’ uit de documentaireserie ‘Our Planet’ van David Attenborough (via Netflix of YouTube, Nederlands ondertiteld).
Anders denken over 'bezit'
In de tijd van Ruth en Boaz 'bezat' niemand werkelijk iets. Het land was van God, en de opbrengst moest je delen. Wat kunnen we daar in onze tijd van leren?
