Dankbaar op de zorgboerderij

"Mijn vader zei het altijd tijdens de maaltijd: 'We komen niets tekort dan dankbaarheid.' Ik vond het eigenlijk een beetje een kreet, met zo’n gevuld bord met lekkernijen voor je. Nu zeg ik het soms ook. Want het is geen vanzelfsprekendheid, die steeds terugkerende maaltijden.

Dat zou wel eens dankbaarheid kunnen zijn: stilstaan bij wat ons zo vanzelfsprekend voorkomt. De bewoners van zorgboerderij De Lingehof, waar ik op bezoek ben, houden mij die spiegel voor. Dat er weer een dag is. En dat er brood klaarligt. Tijdens het ontbijt gaat de zon op over het landschap van Rhenoy. Vanzelfsprekend? Ja. Eh... Nee!

Ik praat met de bewoners en zij vertellen honderduit. Bijvoorbeeld over het feit dat ze soms best een baan zouden willen hebben, maar dat ze hier moeten zijn omdat ze begeleiding nodig hebben. 'Maar mijn leven hier is perfect', hoor ik.

Dat zou ook dankbaarheid kunnen zijn. Dat je het gevoel hebt dat het leven perfect is, ondanks dat je het soms graag anders ziet. Het leven loopt niet volgens een boekje. Ik ben niet perfect maar toch vaak dankbaar om alles wat ik in me heb. De natuur is grillig en chaotisch, en wat is ze toch mooi! Vervelende dingen kunnen ons uiteindelijk ook helpen om het leven te waarderen. Negatieve ervaringen kunnen helpen om positiviteit nog meer en dieper te ervaren.

Ik rijd die dag met een dankbaar gevoel naar huis. De bewoners van De Lingehof waren gastvrij, lieten me voelen dat ze blij waren met onze komst, deelden voor en achter de camera hun levenservaringen. Hun levensvreugde kreeg ik mee naar huis. Ontvang wat je krijgt! De dankbaarheid die zij elke dag ervaren draag ik nu ook mee. En ik wil dat gevoel graag via deze aflevering van Met Hart En Ziel overbrengen op jou. Kijk naar deze mooie zeven tv-minuten en geef wat je ontvangt."