De Israëlieten waren honderden jaren gevangenen van de Egyptenaren. Het perspectief was uitzichtloos en de kennis over hun God vervaagd. Tot er iemand werd geroepen om hen de naam van God bekend te maken en het volk een nieuw perspectief te bieden, namelijk ‘een land dat overvloeit van melk en honing’. Mozes sputtert nog tegen in vers 11, maar God steunt hem met de woorden ‘Ik zal met u zijn’.
Wij worden geroepen om gevangenen een ander perspectief te bieden. Het bevrijdende perspectief van geloof, hoop en liefde, dat zichtbaar werd door het kruis en de opstanding van Jezus. Door Gods woorden te doen: de gevangenen te bezoeken, liefde te tonen en Zijn naam te noemen.
Hoe zou jij alleen of samen met je gezin of anderen het perspectief van gevangenen kunnen veranderen?
